چوب صندل بعد از چوب سياه آفريقايي از گران ترين چوب هاي جهان است . اين چوب هم داراي سختي زياد و هم داراي عطر بسيار خوش است كه از درختهاي سانتاليو بدست مي آيد . از اين چوب هم درساخت معابد ، صنايع دستي و از عطر آن در تهيه لوازم آرايشي ، عطرسازي و ساخت عود استفاده مي شود . اين درخت در هند ، استراليا و مناطقي از اقيانوس آرام رشد مي كند . روغن معطر موجود در درخت از مغز و ريشه هاي آن به روش تقطير با بخار بدست مي آيد . براي عمل آمدن يك درخت با بهترين رايحه حداقل پانزده سال بايد انتظار كشيد . به علت گران قيمت بودن اسانس چوب صندل ، همه درخت به همراه ريشه از خاك خارج و تكه تكه شده و در دستگاه تقطير اسانس گيري مي شود . ماده موثر چوب صندل سانتالول است كه در نوع هندي بيش از هفتاد درصد و در نوع استراليايي تا سي وهفت درصد وجود دارد . بهترين نوع چوب صندل نوع مايوسور هندي است كه بيش از نود درصد سانتالول دارد . چوب صندل داراي رايحه اي شيرين ، خامه اي ، وانيلي و چوبي است كه احساس لطيف و جذاب را ارائه مي دهد ( رايحه كه در شيريني فروشي ها بيشتر يافت مي شود) . چوب صندل و اسانس طبيعي آن بسيار گران قيمت و البته كمياب است . علت آن هم اين است كه دولت هند محدوديت هاي منع صادرات براي اين چوب وضع كرده است و توان پاسخ گويي نياز هند را نيز ندارد . بنابراين در عطرهاي امروزي از رايحه سنتزي استفاده مي شود كه شامل پلي سانتول ، ساندرانول و جاوانول است كه رايحه مشابه چوب صندل دارند ولي به هيچ عنوان مشابه رايحه طبيعي و خوشمزه چوب صندل نيست.
مجله تخصصي دنياي عطر